کارگران مشغول کارند!

فکر کنم نرخ ب?کار? در م?ان سلول ها? خاکستر? مغزم به چ?ز? نزد?ک به نود و پنج ـ شش درصد رس?ده باشد، مغز بحران زده من ولو شده تو? کاسه سرم و ه?کل چاق و چروک?ده اش را آنچنان پهن کرده که د?گر ه?چ جا?? برا? ه?چ چ?ز باق? نمانده! کاش مغزم کم? کوچکتر بود مثلا اندازه ?ک توپ تن?س و ?ااصلا اندازه ?ک فندق. آن وقت مد?ر?تش راحت تر بود، م? شد به راحت? کنترلش کرد. مد?ر?ت دو سه هزار سلول خاکستر? که کار? نداشت، ول? الان ا?ن همه سلول ب?کار و ب? عار  سخت نگرانم کرده، و همانطور که م? دان?داکثر بدبخت? ها ز?ر سر هم?ن ب?کار? است. لعنت? ها! (سلول ها? خاکستر? مغزم را م? گو?م) دارند به راه ها? خلاف کش?ده م? شوند. برا? خودشان باند و گروه راه انداخته اند. هر کدام هم برا? خودشان نظر? دارند. ?ک عده گ?ر سه پ?چ داده اند که ما ف?لتر شکن و ساکس و کر?و و ... م? خواه?م، ?ک سر? در تدارک سفر شمال و مشروب و و?لا و غ?ره هستند. عده ا? ن?ز در پ? تدارک مراسم? هستند که ن?کوت?ن خون را بالا ببرند و نسبت به سطح پا??ن ن?کوت?ن خون ا?ن جانب معترض م? باشند. خلاصه هر کدام به سمت? م? روند برا? خودشان.  و من هر چقدر با ا?ن پنج ـ شش درصد سلول خاکستر? مثبت، م? اند?شم! م? ب?نم سخت در خطرم. کاش مغزم کم? کوچکتر بود. اصلا کاش ?ک ح?وان بودم با مغز? به قاعده ?ک دو ر?ال?. کاش خرس?، روباه?، شغال?، اسب? چ?ز? بودم...